Τώρα μένω, τουλάχιστον όσο έχει ήλιο, σε μια ελεεινή ξύλινη παράγκα στην λίμνη με έναν μακρύ ξύλινο βατήρα που βγαίνει στην λίμνη, τον οποίο όμως μέχρι τώρα έχω χρησιμοποιήσει μόνο για να ξαπλώνω. Η όλη εγκατάσταση έχει τα καλά της κι εγώ κυλιέμαι εκεί, αφού είμαι εντελώς μόνος μου, αργά αργά και αδιάντροπα. Εγκάρδιους χαιρετισμούς σε όλους.
Φραντς Κάφκα, κάρτα στον Όσκαρ Μπάουμ, 24 Σεπτεμβρίου 1913
