κάθομαι κάτω απ' τη στέγη της βεράντας, μπροστά μου πάει ν' αρχίσει να βρέχει, τα πόδια μου τα προφυλάσσω, έχοντάς τα μακριά απ' το κρύο πλίνθινο πάτωμα σ' έναν πήχη του τραπεζιού και μόνο τα χέρια μου τα έχω εκτεθειμένα, ενώ γράφω. Και γράφω ότι είμαι πολύ ευτυχισμένος και ότι θα χαιρόμουν, αν ήσουν εδώ, γιατί στα δάση υπάρχουνε πράγματα, τα οποία θα μπορούσε κανείς για χρόνια να σκέφτεται ξαπλωμένος μες στα βρύα.
Φραντς Κάφκα, καρτ ποστάλ στον Μαξ Μπροντ, 18 Σεπτεμβρίου 1908
