Όταν είναι δύο αισθάνεται πιο εγκαταλελειμμένος απ'
όταν είναι μόνος. Όταν είναι μαζί με κάποιον δύο, απλώνει εκείνος ο
δεύτερος το χέρι να τον πιάσει κι αυτός είναι αβοήθητος παραδομένος.
Όταν είναι μόνος απλώνει βέβαια ολόκληρη η ανθρωπότητα το χέρι να τον
πιάσει, αλλά τα αμέτρητα τεντωμένα χέρια μπλέκονται μεταξύ τους και
κανένας δεν τον φθάνει.
Φραντς Κάφκα, Ημερολόγιο, 19 Μαΐου 1922
