Η Άννα είδε από την τζαμόπορτα ότι το δωμάτιο του ενοικιαστή
ήταν σκοτεινό, μπήκε μέσα και άναψε το ηλεκτρικό φως, για να στρώσει το
κρεβάτι για τη νύχτα. Αλλά ο φοιτητής καθόταν μισοξαπλωμένος στον καναπέ
και της χαμογέλασε. Εκείνη ζήτησε συγνώμη και πήγε να βγει. Αλλά ο
φοιτητής την παρακάλεσε να μείνει και να μην του δίνει καμία σημασία.
Έμεινε κι εκείνη και έκανε την δουλειά της ρίχνοντας κάποια λοξά
βλέμματα στον φοιτητή.
Φραντς Κάφκα, Ημερολόγιο, 30 Μαρτίου 1914
