H M. έχει δίκιο όσον αφορά το άτομό μου: «όλα εξαίσια μόνο για μένα όχι και δικαίως». Δικαίως λέω και δείχνω ότι έχω τουλάχιστον αυτή την εμπιστοσύνη: Ή μήπως δεν έχω ούτε καν αυτή; Διότι στην πραγματικότητα δεν σκέπτομαι το «δίκαιο», η ζωή απ' την πειθώ και μόνο δεν έχει χώρο εντός της για δίκαιο και αδικία. Έτσι όπως την απεγνωσμένη ώρα του θανάτου δεν θα μπορείς να διαλογίζεσαι περί δικαίου και αδικίας, έτσι ούτε στην απεγνωσμένη ζωή. Αρκεί τα βέλη να ταιριάζουν ακριβώς στις πληγές που έχουν κάνει.
Φραντς Κάφκα, Ημερολόγιο, 20 Ιανουαρίου 1922
