Όταν ο δόκτωρ κατά την ανάγνωση του συμβολαίου έφθασε σε ένα χωρίο, το οποίο αφορούσε την πιθανή μέλλουσα σύζυγό μου και τα πιθανά παιδιά μου, παρατήρησα απέναντί μου ένα τραπέζι με δυο μεγάλες και μία μικρότερη καρέκλα γύρω του. Με τη σκέψη ότι εγώ ουδέποτε θα είμαι σε θέση να καταλάβω εκείνες ή 3 οποιεσδήποτε άλλες καρέκλες με το άτομό μου, τη γυναίκα μου και το παιδί μου, μ’ έπιασε μια λαχτάρα για ’κείνη την ευτυχία, ευθύς εξ αρχής τόσο απεγνωσμένη, που από ’κείνη την ερεθισμένη ενεργητικότητα έθεσα στον δόκτορα τη μία και μοναδική ερώτηση που μου είχε μείνει κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης ανάγνωσης, η οποία αποκάλυψε αμέσως ότι είχα παρανοήσει πλήρως ένα κάπως μεγάλο μέρος του συμβολαίου που μου είχε μόλις διαβάσει.
Φραντς Κάφκα, Ημερολόγιο, 8 Νοεμβρίου 1911
