Πολυαγαπημένη Όττλα, φρόντισε σε παρακαλώ, να μου σταλούν χρήματα, εγώ δεν είχα πολλά μαζί μου, η μητέρα τότε δεν είχε καθόλου, δεν μπορούσε να μου δώσει εκ των προτέρων για τον Οκτώβριο, κι εγώ δεν ήξερα πόσο καιρό θα μείνω, αλλά εκείνη μου υποσχέθηκε ότι από την 1η Οκτωβρίου θα μου στέλνει σε κάθε επιστολή κάποια μικρά ποσά. Έχω λοιπόν παρακαλέσει επανειλημμένως γι' αυτό, αλλά δεν έρχεται τίποτα, σήμερα είναι η 16η κι εγώ γι' αυτόν τον μήνα έχω λάβει συνολικά μόλις 70 Κ˙ μήπως δεν ήρθαν τα χρήματα από το Ίδρυμα ή μήπως κάποια επιστολή με χρήματα όντως χάθηκε; Ή μήπως θέλουν μ' αυτόν τον τρόπο να με εκπαιδεύσουν να κερδίζω χρήματα, αλλά τότε δεν θα 'πρεπε να χάνουν τόσο πολύ χρόνο. Εχθές π.χ. μεταφορείς επίπλων μετέφεραν απ' το δωμάτιό μου ένα τεράστιο πιάνο του προηγούμενου ενοικιαστή. Εάν υπήρχε μία σχολή μεταφορέων επίπλων, όπου από κάθε άνθρωπο μπορούν να φτιάχνουν έναν μεταφορέα επίπλων, εγώ με πάθος θα γραφόμουν, προς το παρόν δεν την έχω βρει τη σχολή αυτή. - Το βούτυρο φτάνει σωστά, σήμερα και το μεγάλο πακέτο μέσω του Κλόπστοκ. Όμως χρειαζόμαστε κι άλλα πράγματα. Έτσι, φοβάμαι ότι με περιμένει ένα μεγάλο έξοδο, η αγορά μιας λάμπας πετρελαίου. Στο δωμάτιό μου υπάρχει μόνο ένα φως γκαζιού που δεν μου αρκεί και μία πάρα πολύ μικρή λάμπα πετρελαίου.
Φραντς Κάφκα, επιστολή στην Όττλα Κάφκα, 16 Οκτωβρίου 1923
