Αυτές οι τελευταίες νύχτες ήταν επίσης ήρεμες, τουλάχιστον δεν υπήρχαν καθόλου ξεκάθαρα δείγματα των ποντικιών. Τον ύπνο δεν τον ωφελεί βέβαια, όταν αναλαμβάνεις ο ίδιος ένα μέρος της δουλειάς της γάτας, όταν αφουγκράζεσαι ανακαθισμένος ή γερμένος πάνω απ’ το κρεβάτι με τεντωμένα τα αυτιά και κατακόκκινα τα μάτια, αλλά έτσι ήταν μόνο την πρώτη νύχτα, είναι ήδη καλύτερα. Θυμάμαι τις ιδιαίτερες παγίδες, για τις οποίες μου έχεις πει συχνά, αλλά αυτές δεν μπορώ να τις έχω τώρα, και στην πραγματικότητα δεν τις θέλω. Οι παγίδες βέβαια τα δελεάζουν και εξολοθρεύουν μόνο τα ποντίκια που σκοτώνουν.
Φραντς Κάφκα, επιστολή στον Μαξ Μπροντ, 4 Δεκεμβρίου 1917
