31 Ιουλίου

Το απόγευμα θα πρέπει να είμαι στο εργοστάσιο, δεν θα μένω στο σπίτι, γιατί η Ε. με τα 2 παιδιά θα μετακομίσει σ' εμάς. Αλλά θα γράφω παρ' όλ' αυτά, οπωσδήποτε, είναι ο αγώνας μου για την αυτοσυντήρησή μου.

Φραντς Κάφκα, Ημερολόγιο, 31 Ιουλίου 1917

30 Ιουλίου

Γιατί είσαι μελαγχολική; Συνέβη κάτι; Και δεν μου το λες; Όχι, δεν είναι δυνατόν αυτό.

Φραντς Κάφκα, επιστολή στην Μίλενα Γέσενσκα, 30 Ιουλίου 1920

29 Ιουλίου

Ο Γιόζεφ Κ., ο γιος ενός πλούσιου εμπόρου, ένα βράδυ ύστερα από έναν μεγάλο καβγά που είχε με τον πατέρα του - ο πατέρας του τον είχε κατηγορήσει για την έκλυτη ζωή του κι είχε απαιτήσει την άμεση παύση της - πήγε χωρίς κάποιο συγκεκριμένο σκοπό μόνο με πλήρη αβεβαιότητα και κούραση στον Οίκο των Εμπόρων, που ήταν κοντά στο λιμάνι ελεύθερος απ' όλες τις πλευρές.

Φραντς Κάφκα, Ημερολόγιο, 29 Ιουλίου 1914

28 Ιουλίου

Πάλι καμία επιστολή. Μα, πώς μπορείς να με βασανίζεις έτσι, Φελίτσε! Τόσο ανώφελα να με βασανίζεις! Που μια δυο λέξεις θα μου έκαναν καλό και θα μπορούσαν να διώξουνε λίγο τους πονοκεφάλους, που το κεφάλι μου είναι μέσα τους χωμένο σαν σε σκουφί. Να έγραφες ότι δεν έχεις αποφασίσει ακόμα ή ότι δεν μπορείς να γράψεις ή ότι δεν θέλεις. Με 3 λέξεις θα ήμουν ικανοποιημένος εγώ, αλλά τίποτα! τίποτα!

Φραντς Κάφκα, επιστολή στην Φελίτσε Μπάουερ, 28 Ιουλίου 1913

27 Ιουλίου

Θα παραιτηθώ από την θέση μου (αυτή η παραίτηση από την θέση μου είναι γενικά η πιο σφοδρή ελπίδα που έχω), θα παντρευτώ και θα φύγω από την Πράγα, ίσως για το Βερολίνο.

Φραντς Κάφκα, επιστολή στον εκδότη Κουρτ Βολφφ, 27 Ιουλίου 1917

26 Ιουλίου

Και ουσιαστικά γράφουμε συνεχώς τα ίδια. Μία φορά ρωτάω εγώ αν είσαι άρρωστη εσύ κι ύστερα  γράφεις εσύ γι' αυτό, μία φορά θέλω να πεθάνω εγώ κι ύστερα εσύ, μία φορά θέλω γραμματόσημα εγώ κι ύστερα εσύ, μία φορά θέλω να κλάψω εγώ μπροστά σου σαν μικρό αγόρι κι ύστερα εσύ μπροστά μου σαν μικρό κορίτσι. Και μία φορά και δέκα φορές και χίλιες φορές και συνεχώς εγώ θέλω να 'μαι κοντά σου και αυτό το λες κι εσύ. Αρκετά, Αρκετά.

Φραντς Κάφκα, επιστολή στην Μίλενα Γέσενσκα, 26 Ιουλίου 1920

25 Ιουλίου

Φτωχή μου πολυαγαπημένη (φτωχή, γιατί όλοι είμαστε φτωχοί και γιατί τους φτωχούς, όταν δεν μπορούμε να τους βοηθήσουμε αλλιώς, τους χαϊδεύουμε στα μάγουλα), πάλι στο γραφείο, στο κατακάθισμα της κακομοιριάς.

Φραντς Κάφκα, κάρτα στην Φελίτσε Μπάουερ, 25 Ιουλίου 1916

24 Ιουλίου

Πιστεύω στην δύναμη των τόπων ή πιο σωστά στην αδυναμία του ανθρώπου.

Φραντς Κάφκα, κάρτα στον Ρόμπερτ Κλόπστοκ, 24 Ιουλίου 1923

23 Ιουλίου

Το βράδυ μόνος σε μια καρέκλα κάτω απ' τις φλαμουριές.

Φραντς Κάφκα, ημερολόγιο, 23 Ιουλίου 1914

22 Ιουλίου

Και η Λιζελόττε; Διάβασα εκείνο το σημείο πολλές φορές και φοβάμαι ακόμα ότι θα ρεζιλευτώ, αν το πάρω στα σοβαρά. Με έχεις όμως ικανό για την κακογουστιά να καυχιέμαι - δεν λέω να ασχολούμαι - με κάτι τέτοιο;

Είναι το 3χρονο, στρουμπουλό μικρό κορίτσι, για το οποίο γελάγαμε μία φορά στο Ντιάναχοφ. Της έδωσα ένα τριαντάφυλλο, και για αυτό επρόκειτο. Πολυαγαπημένη Φελίτσε!

Φραντς Κάφκα, επιστολή στην Φελίτσε Μπάουερ, 22 Ιουλίου 1916

21 Ιουλίου

Μικρή Έλλα, πώς είναι η όψη σου, σε έχω κιόλας εντελώς ξεχάσει, λες και δεν σε χάιδεψα ποτέ.

Φραντς Κάφκα, καρτ ποστάλ στην αδελφή του Γκαμπριέλε, 21 Ιουλίου 1900

20 Ιουλίου

Δώσε μου μόνο ηρεμία τις νύχτες - παιδιάστικο παράπονο.

Φραντς Κάφκα, Ημερολόγιο, 20 Ιουλίου 1916

19 Ιουλίου

Από ένα σπίτι βγήκανε τέσσερις οπλισμένοι άντρες. Κάθε ένας κρατούσε μπροστά του όρθια μία αλαβάρδα. Πότε πότε έστρεφε ένας το πρόσωπό του προς τα πίσω για να δει αν έρχεται εκείνος, για τον οποίον στέκονταν εκεί. Ήταν νωρίς το πρωί, το στενό ήταν εντελώς άδειο.

Φραντς Κάφκα, Ημερολόγιο, 19 Ιουλίου 1913

18 Ιουλίου

Εγώ βέβαια δεν πολεμώ με τον άντρα σου για σένα, ο πόλεμος γίνεται μόνο μέσα σου˙ αν η απόφαση εξαρτώταν από έναν πόλεμο μεταξύ του άντρα σου και εμού, όλα θα είχαν προ πολλού αποφασιστεί. Δεν υπερεκτιμώ καθόλου τον άντρα σου μ' αυτό, πολύ πιθανόν να τον υποτιμώ μάλιστα, ξέρω όμως αυτό: αν με αγαπάει, είναι η αγάπη του πλούσιου άντρα προς την φτώχεια (από την οποία βέβαια υπάρχει και κάτι στη δική σου σχέση με εμένα). Στην ατμόσφαιρα της συμβίωσής σου με εκείνον εγώ στην πραγματικότητα είμαι μόνο το ποντίκι στο «μεγάλο νοικοκυριό», στο οποίο το πολύ πολύ μία φορά τον χρόνο επιτρέπουνε να τρέχει φανερά πάνω στο χαλί.

Φραντς Κάφκα, επιστολή στην Μίλενα Γέσενσκα, 18 Ιουλίου 1920

17 Ιουλίου

Βέβαια υπάρχει πάλι η εντολή ή η πρόληψη, ότι στις 9 πρέπει να κλείνουν τα παράθυρα. Μπορούμε να καθόμαστε εκεί σχεδόν μέχρι τις 10, αλλά στις 9 έρχεται μία κοπέλα -καμιά φορά μου φαίνεται ότι περιμένω από τις 8 αυτή τη θηλυκή παρουσία- και κλείνει τα παράθυρα. Μία κοπέλα έχει κοντά χέρια κι εγώ πρέπει να τη βοηθώ. Ιδιαίτερα ήσυχα είναι εδώ, όταν ο γιατρός δίνει διάλεξη στην αίθουσα διαλέξεων (3 φορές την εβδομάδα), μπροστά στην επιλογή μίας εκ των δύο απολαύσεων, επιλέγω την ησυχία, παρ' όλ' αυτά θα πήγαινα ευχαρίστως στις διαλέξεις.

Φραντς Κάφκα, επιστολή στον Μαξ Μπροντ, 17 Ιουλίου 1912

16 Ιουλίου

(δεν τολμώ να ρωτήσω τους γιατρούς, κι όταν εκείνοι παρ' όλ' αυτά απαντάνε, δεν τους καταλαβαίνω)

Φραντς Κάφκα, επιστολή στον Όσκαρ Μπάουμ, 16 Ιουλίου 1922

15 Ιουλίου

Τι εύκολη που θα είναι η ζωή, όταν θα είμαστε μαζί - πώς το γράφω αυτό, ο τρελός!

Φραντς Κάφκα, επιστολή στην Μίλενα Γέσενσκα, 15 Ιουλίου 1920

14 Ιουλίου

Μάζεψα κεράσια μ' ένα καλαθάκι πάνω στην σκάλα. Έφτασα πάνω ψηλά στο δέντρο.

Φραντς Κάφκα, Ταξιδιωτικό ημερολόγιο Βαϊμάρη-Γιούνγκμπορν, 14 Ιουλίου 1912

13 Ιουλίου

Τώρα δεν ξέρω πλέον πώς πρέπει και πώς επιτρέπεται να σας προσφωνώ.

Δεν θα έρθω, θα ήταν μία ανώφελη τυραννία για όλους μας. Εγώ ξέρω τι θα μου λέγατε εσείς. Εσείς ξέρετε πώς θα το έπαιρνα εγώ. Επομένως δεν θα έρθω.

Θα πάω κατά πάσα πιθανότητα στη Λυβέκη σήμερα το απόγευμα. Θεωρώ σχετικά μικρή παρηγοριά, αλλά τουλάχιστον παρηγοριά την σκέψη ότι μπορούμε να μείνουμε και θα μείνουμε καλά μεταξύ μας, έστω και αν ο δεσμός, τον οποίο όλοι επιθυμούσαμε, έχει αποδειχθεί τώρα σε όλους εξίσου αδύνατος. Η Φελίτσε σίγουρα έχει πείσει εσάς όπως και εμένα. Βλέπω όλο και πιο καθαρά τώρα.

Να είστε καλά, ιδιαίτερα μετά την χθεσινή στάση σας σας αξίζει η εκτίμησή μου άνευ όρων, μην με κρατήσετε άσχημα στην μνήμη σας.

Με ευγνωμοσύνη Φραντς Κ.

Φραντς Κάφκα, επιστολή στους γονείς της Φελίτσε Μπάουερ, 13 Ιουλίου 1914

12 Ιουλίου

Η Κυριακή ήταν χειρότερη. Κανονικά ήθελα να πάω στο νεκροταφείο και αυτό θα ήταν το σωστό, αλλά όλο το πρωί έμεινα στο κρεβάτι και το απόγευμα αναγκάστηκα να πάω στα πεθερικά της αδελφής μου, στους οποίους δεν είχα πάει ποτέ.

Φραντς Κάφκα, επιστολή στην Μίλενα Γέσενσκα, 12 Ιουλίου 1920

11 Ιουλίου

Μια νύχτα στο διπλανό δωμάτιο ήταν ένα ερωτικό ζευγάρι. Η κοπέλα φώναζε από ευτυχία με αδιάντροπο τρόπο. Μόνο όταν εκείνος προσφέρθηκε μέσω του τοίχου να πάει να φέρει έναν γιατρό, σώπασε εκείνη κι εκείνος μπόρεσε να κοιμηθεί.

Φραντς Κάφκα, Ταξιδιωτικό ημερολόγιο Βαϊμάρη-Γιούνγκμπορν, 11 Ιουλίου 1912

10 Ιουλίου

Από το Βερολίνο φυσικά θα σου γράψω, τώρα ας μην ειπωθεί τίποτα συγκεκριμένο ούτε για την υπόθεση ούτε για μένα. Γράφω άλλα απ' αυτά που λέω, λέω άλλα απ' αυτά που σκέπτομαι, σκέπτομαι άλλα απ' αυτά που πρέπει να σκέπτομαι και έτσι πάει λέγοντας μέχρι το πιο βαθύ σκοτάδι.

Φραντς Κάφκα, επιστολή στην Όττλα Κάφκα, 10 Ιουλίου 1914

9 Ιουλίου

Προσωρινά δεν κοιμάμαι βέβαια, είμαι όμως πολύ πιο ήρεμος απ' ό,τι νόμιζα εχθές το βράδυ με τις δύο επιστολές σου (συμπτωματικά ήταν ο Μαξ εδώ, κάτι που δεν ήταν οπωσδήποτε καλό, γιατί παραήταν δική μου υπόθεση, αχ, αρχίζει κιόλας η ζήλια αυτού που δεν ζηλεύει, φτωχή Μίλενα).

Φραντς Κάφκα, επιστολή στην Μίλενα Γέσενσκα, 9 Ιουλίου 1920

8 Ιουλίου

Το σπίτι μου λέγεται «Ρουθ». Επιπλωμένο πρακτικά. 4 φεγγίτες, 4 παράθυρα, 1 πόρτα. Αρκετά ήσυχο. Μόνο μακριά παίζουνε ποδόσφαιρο, τα πουλιά κελαηδάνε δυνατά, μερικοί γυμνοί είναι ξαπλωμένοι ήσυχοι μπροστά στην πόρτα μου. Όλοι εκτός από μένα χωρίς μπανιερό. Ωραία ελευθερία. Στο πάρκο, στο αναγνωστήριο κ.τ.λ. βλέπεις όμορφα, παχουλά ποδαράκια.

Φραντς Κάφκα, Ταξιδιωτικό ημερολόγιο Βαϊμάρη-Γιούνγκμπορν, 8 Ιουλίου 1912

7 Ιουλίου

Αξιότιμε κύριε Κουρτ Βολφφ!

Με χαροποιεί πάρα πολύ που λαμβάνω πάλι νέα σας. Για μένα αυτόν τον χειμώνα, ο οποίος ωστόσο πέρασε πάλι, ήταν λίγο πιο εύκολα. Κάτι από τα ωφέλιμα αυτής της εποχής στέλνω, δεκατρία πεζά κείμενα. Απέχουν πολύ από αυτό που πραγματικά θέλω εγώ.

Με εγκάρδιους χαιρετισμούς δικός σας αφοσιωμένος:

Φ Κάφκα

Φραντς Κάφκα, επιστολή στον εκδότη Κουρτ Βολφφ, 7 Ιουλίου 1917

6 Ιουλίου

Δυστυχισμένη νύχτα. Αδύνατον να ζήσω με την Φ. Ανυπόφορη η συμβίωση με οποιονδήποτε. Δεν λυπάμαι γι' αυτό, λυπάμαι για το ότι είναι αδύνατον να μην είμαι μόνος.

Φραντς Κάφκα, Ημερολόγιο, 6 Ιουλίου 1916

5 Ιουλίου

Και αυτή η γελοία σκέψη είναι στην πραγματικότητα η μοναδική δικαιολογημένη, γιατί η ύπαρξη του συγγραφέα πράγματι εξαρτάται από το γραφείο του, ουσιαστικά δεν πρέπει, αν θέλει να γλιτώσει την παραφροσύνη, ν' απομακρύνεται ποτέ απ' το γραφείο του, με τα δόντια πρέπει να κρατιέται.

Ο ορισμός του συγγραφέα, ενός τέτοιου συγγραφέα, και η ερμηνεία της επίδρασής του, αν υπάρχει εν γένει κάποια επίδραση: Αυτός είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος της ανθρωπότητας, αυτός επιτρέπει στους ανθρώπους ν' απολαμβάνουν χωρίς ενοχές μία αμαρτία, σχεδόν χωρίς ενοχές.

Φραντς Κάφκα, επιστολή στον Μαξ Μπροντ, 5 Ιουλίου 1922

4 Ιουλίου

Αύριο θα σου στείλω στο σπίτι την επιστολή στον πατέρα, κράτησέ την σε καλή κατάσταση, σε παρακαλώ, μπορεί ίσως να θελήσω ωστόσο κάποια στιγμή να τη δώσω στον πατέρα. Μην αφήσεις ει δυνατόν κανέναν να τη διαβάσει. Και να καταλαβαίνεις  όσο διαβάζεις όλα τα δικολαβικά τεχνάσματα, είναι επιστολή δικολάβου. Και να μην ξεχνάς ποτέ το μεγάλο το δικό σου το παρά ταύτα.

Φραντς Κάφκα, επιστολή στην Μίλενα Γέσενσκα, 4 Ιουλίου 1920

3 Ιουλίου

Πρώτη ημέρα στο Μαρίενμπαντ με την Φελίτσε. Πόρτα με πόρτα, κι απ' τις δυο πλευρές κλειδί

Φραντς Κάφκα, Ημερολόγιο, 3 Ιουλίου 1916

2 Ιουλίου

Έκλαψα με λυγμούς διαβάζοντας για τη δίκη κάποιας 23χρονης της Μαρί Άμπραχαμ, η οποία απ' την ανέχεια και την πείνα στραγγάλισε το σχεδόν 9 μηνών παιδί της την Μπάρμπαρα με μια ανδρική γραβάτα, που της χρησίμευε σαν καλτσοδέτα και την έλυσε.

Φραντς Κάφκα, Ημερολόγιο, 2 Ιουλίου 1913

1 Ιουλίου

Θέλεις λοιπόν παρ' όλ' αυτά να σηκώσεις τον σταυρό, Φελίτσε; Να προσπαθήσεις κάτι αδύνατο; Με παρεξήγησες, εγώ δεν είπα ότι με το γράψιμο υποτίθεται ότι θα γίνουν όλα σαφέστερα, γίνονται όμως χειρότερα, αλλά είπα ότι με το γράψιμο γίνονται όλα σαφέστερα και χειρότερα. Έτσι το εννοούσα. Εσύ όμως δεν το εννοείς έτσι και θέλεις όντως να έρθεις κοντά μου.

Φραντς Κάφκα, επιστολή στην Φελίτσε Μπάουερ, 1 Ιουλίου 1913